Ostatnio ciągle ,,korzystam" z bycia poza domem. A ponieważ coś trzeba w tym czasie robić i ileż można chodzić, jeździć rowerem itp. zwłaszcza, gdy za bardzo nie można, bo astma akurat postanowiła się przypomnieć, więc sobie czytam.
Zachęcona fedipolecajką ,,Zamaskowanej", poszłam wczoraj do lokalnej księgarni i kupiłam. Przy okazji, na półce tuż obok, znalazłam tę drugą książkę i oczywiście musiałam ją kupić.
Siedząc w parku na miejskiej leżance pochłonęłam ,,Zamaskowaną" dosłownie od razu. Cóż mogę o niej powiedzieć? Do mnie komiksy za bardzo nie przemawiają, chociaż był moment, może dwa, gdy trudno mi było opanować napływające do oczu łzy. Kupiłam ją nie dla siebie, dla mojej mamy. Niestety książka to pamiętnik, a w pamiętniku nie da się pisać o trudnych rzeczach z pominięciem osób, które przykładały się do tych trudności, czyli między innymi rodziców. Chciałabym, żeby moja mama zrozumiała na czym polega spektrum, a nie sprawić, by czuła się źle, bo nie potrafiła zaakceptować mojej inności. Dla niej zawsze byłam nie taka jaka powinnam być.
Książkę polecam, choć jak dla mnie jest zbyt prosta (i mi raczej nie potrzebna). Ale to chyba komiksy tak mają. Nie ma w niej niczego, czego bym nie znała z własnego doświadczenia, no może poza rozdziałem o używkach – to nie moja bajka.
Za to drugi nabytek... o tym w następnym tutku, który będzie za jakąś chwilę, może dwie...
Add comment