Anglojęzyczna instrukcja do "Baldur's Gate" (1998) - 159 stron wraz z indeksem i innymi pierdółkami
Instrukcja do "Divinity: Original Sin 2" (2017) - 7 stron, głównie o tym, jak uruchomić grę
Instrukcja do "Shadowrun: Dragonfall" (2014) - 0 stron - tak jest, moi drodzy, ta gra nie posiada manuala
To teraz powiedzcie mi, czy naprawdę mechanika cRPGów przez te 15-20 lat została aż tak uproszczona, że nie trzeba już korzystać z instrukcji, żeby w 100% rozumieć, co się dzieje w grze? Czy może chmurki i tutoriale zdaniem gamedevów załatwiają sprawę? Bo dla mnie to są dwie zupełnie odrębne rzeczy. Fajnie mieć dobry tutorial wbudowany w grę, ale instrukcja w PDFie jest naprawdę potrzebna przy bardziej skomplikowanych tytułach. #giereczkowo#gry#grykomputerowe#cRPG
Czy wśród graczy na fedi są osoby równie łajzowate jak ja, tzn. o niesamowicie niskich zdolnościach manualnych i beznadziejnej koordynacji? Od dziecka unikam tytułów, gdzie cokolwiek dzieje się w czasie rzeczywistym, w szczególności zręcznościowych systemów walki :P Po prostu te gry nie sprawiają mi przyjemności, bo nie jestem w stanie tego ogarnąć. Jestem tym typem, który jako dziecko grał w Mario na Pegazusie przez pół dnia i nigdy nie przeszedł dalej niż do pierwszego zamku xD Tylko turówki i RTwP.
No dobra, to teraz śmiertelnie obrażę prawie całe #giereczkowo i #lewactwo na Fedi: #DiscoElysium nie jest dobrą grą. Świetne dialogi, poczucie humoru, filozoficzne i społeczne nawiązania oraz ciekawy setting jeszcze nie czynią z niej dobrej gry. Najważniejsze w cRPGach rzeczy leżą i kwiczą: fabuła wlecze się niesamowicie, a mechanika jest co najwyżej zabawna, wpisując się w groteskowość całego utworu. Czyli w zasadzie wypisz wymaluj #PlanescapeTorment - coś, co byłoby fajną książką, a jest kiepską grą.
Skończyłem, możecie rzucać jajkami xD #gry#grykomputerowe
Porada dla tych, którzy awaryjnie potrzebują jakiegoś monitora.
Niedawno byłem na wyjeździe, wziąłem konsolę, ale nie przewidziałem, że w miejscu gdzie nocuję nie ma telewizora. No i okazało się, że nie pogram...
Znalazłem więc rozwiązanie, które może przydać się jako awaryjne. Nie pogra się w ten sposób przesadnie komfortowo, ale np. do codziennego logowania się i jakichś prostych gierek - w zupełności wystarczy.
Potrzebujemy:
Jakiekolwiek urządzenie przesyłające obraz przez kabel HDMI (konsola, komputer/laptop, np. Raspberry Pi)
urządzenie do zgrywania z HDMI po USB (w moim przypadku RoHS HD Video Capture)
przejściówka lub kabel USB na USB-C (lub inny port, w zależności od telefonu/tabletu). Ważne!, żeby to była przejściówka/kabel oznaczany jako OTG.
tablet lub telefon (ważne, żeby obsługiwał obraz i dźwięk przesyłany przez USB, większość nowych telefonów to obsługuje). Można też użyć ekranu laptopa jako monitora.
aplikacja do przechwytywania wideo (ja użyłem darmowej wersji USB Camera pod Androidem)
Sporo się ostatnio działo, ale w końcu wyłuskałem chwilę, żeby pozbierać w jednym miejscu najbardziej interesujące rzeczy, na które trafiłem. Tym razem trochę nowinek i trochę „odkopów”. Przy okazji, zrobiłem małą aktualizację wyglądu bloga i menu nawigacyjnych – mam nadzieję, że dzięki temu łatwiej będzie można trafić do interesujących wpisów. Tyle słowem wstępu. Miłego!
Muzyka: w ostatnim tygodniu zacząłem mocno wałkować całe albumy brytyjskiej grupy White Lies. Lubię to słodko-kwaśne gitarowe granie w stylu post-punka. O dziwo, teksty też do mnie trafiają. Jakbym miał sprowadzić sobie jakiegoś ich winyla, to byłaby to zdecydowanie debiutancka płyta „To Lose My Life…”. Polecam, zwłaszcza fanom zespołów The Killers, The National czy Interpol.
Seriale: skończyliśmy wczoraj z Basią nasz maraton „Twin Peaks” – trzy sezony plus film będący prequelem pierwszego sezonu. Wiem, że te produkcje to staroć, ale jakoś kompletnie mnie ominęły. Ale jeżeli ktoś szuka czegoś do pooglądania w wolne wieczory a nie widział tej produkcji, to z czystym sercem mogę polecić pierwszy sezon i parę pierwszych odcinków drugiego (do momentu wyjaśnienia wydarzeń z pierwszego).Ewentualnie, wydany potem film długometrażowy. Resztę można pominąć. Nie jest może jakaś tragiczna, ale nam od pewnego momentu zaczęła się dłużyć.
Filmy: skoro już jesteśmy przy produkcjach Lyncha, to zamiast trzeciego sezonu Twin Peaks polecam obejrzeć film pełnometrażowy „Zagubiona Autostrada„. Obejrzeliśmy go już chyba dwa lata temu, ale mętlik w głowie pozostał do teraz. Lynch stworzył historię, która polotu nabiera dopiero parę godzin po obejrzeniu. No i może po przeczytaniu wyjaśnień w sieci. Pro tip: lepiej nie zaglądać w dyskusje na Filmwebie przed obejrzeniem, bo można zepsuć sobie frajdę z oglądania.
Książki: przypomniało mi się ostatnio, że kawał czasu temu napisałem na blogu recenzję „Dżentelmena w Moskwie” Amora Towlesa. Samą książkę wspominam bardzo dobrze i polecam, a wpis linkuję poniżej: Jak pozostać dżentelmenem, gdy świat wciąż się zmienia?
Gry komputerowe: jedną z przyczyn, dla których nie pojawiały się w ostatnim czasie, jest całkowite wciągnięcie się na kilka dni w grę Frostpunk. Ten tytuł (którego kontynuacja ma ukazać się w tym roku) to strategia czasu rzeczywistego. W alternatywnej rzeczywistości, imperium brytyjskie musi przygotować się na nadciągające potężne ochłodzenie klimatu. Strategiczny survival – chyba dobre określenie.Jak komuś brakuje czasu na gry, to dodam jeszcze to: przejście wszystkich scenariuszy zajęło mi mniej więcej tyle samo czasu, co obejrzenie trzeciego sezonu Twin Peaks.
https://borutzki.files.wordpress.com/2024/03/image.png?w=1024*Zrzut ekranu z gry Frostpunk; źródło: eurogamer.pl*8. Książki: to jednak nie tak, że przez ostatni miesiąc jedyne co robiłem, to granie i oglądanie seriali. Przeczytałem też bardzo praktyczną książkę na temat wiersza poleceń Linuksa, zatytułowaną… Wiersz poleceń Linuksa, autorstwa Daniela Barretta.Podane w tej pozycji opisy, przykłady i ogólne porady zaczęły być przydatne już następnego dnia po ich przeczytaniu, więc gorąco polecam ten tytuł osobom, które mają do czynienia z Linuksem codziennie. Można oszczędzić sobie sporo czasu, zwłaszcza jak wcześniej nie miało się za bardzo styczności z tym systemem operacyjnym i jego specyfiką.
9. Nauka: na blogu Kwantowo.pl (którego gorąco polecam fanom nauk ścisłych) ukazał się ostatnio https://www.kwantowo.pl/2024/02/25/atomowa-nienawisci/„bo widzieli w internecie, że one są złe”. Warto przeczytać – nawet, jeżeli u niektórych osób skończy się to lekkim podniesieniem ciśnienia.
10. Muzyka: zacząłem od muzyki i na muzyce skończę. Tym razem rok 1974, Niemcy, Berlin. Jeszcze zanim powstał zespół DAF, było tam sporo ciekawych produkcji. Na przykład Manuel Göttsching wydał wtedy album „Ash Ra Tempel VI: Inventions for Electric Guitar”.Ten krautrockowy majstersztyk może i nie stał się tak ikoniczny jak później wydany „E2-E4”, ale zdecydowanie bardziej przypadł mi do gustu. Może to dzięki większemu naciskowi na akustyczne dźwięki? Lubię puścić to sobie w tle podczas pracy. Od razu wszystko wydaje bardziej przejrzyste…
Zdjęcie w tle: widok z wnętrza jaskini Dziura w Tatrach Zachodnich.