"Najlepszym lekarstwem na smutek jest się czegoś nauczyć. To jedyny niezawodny sposób. Możecie się zestarzeć a wasze członki zaczną drżeć, możecie leżeć bezsennie w nocy, nasłuchując szwankujących żył, możecie tęsknić za swoją jedyną miłością, patrzeć jak świat niszczą podli szaleńcy, widzieć swój honor zdeptany w ściekach barbarzyńskich umysłów. Wtedy zostaje wam tylko jedno - uczyć się. Dociekać, dlaczego świat się trzęsie i co w nim potrząsa." (T. H. White)
I tak robię 🤫 Uczę się ustawicznie. Również tutaj. Czytam uważnie Wasze posty. Staram się zrozumieć (szczególnie te, których nie rozumiem tj. informatyczne ) "co autor miał na myśli". Delektuję sie literackimi, uśmiecham na widok zabawnych, unikam nadmiaru shift postów. Fajnie, ze jesteście 😉
„Piękno świata dostrzegamy w pojedynczych elementach, na przykład w gwiazdach na niebie, ptakach w powietrzu, rybach w wodzie i ludziach na ziemi”.
– Wilhelm z Conches
Wróciłam z dziczy, było wspaniale, domek już czekał plus ciasto z rabarbarem, powiadomienia też, ale te zostawiam na jutro? Może jutro...i znów jutro... 😄
"Zapamiętaj sobie, droga Sadie: życie jest bardzo długie, chyba, że takie nie jest"
"Im dłużej Sadie znała Marxa, tym bardziej sądziła, że Sam nie rozumiał, na czym polegała życiowa pomyślność Marxa. Był szczęściarzem, bo odbierał wszystko jako niespodziewany dar od świata" - Gabrielle Zevin
"A ja szepnę skrycie
och życie kocham cię kocham cię
kocham cię nad życie
Choć barwy ściemniasz
Choć tej wędrówki mi nie uprzyjemniasz
Choć się marnie odwzajemniasz
Kocham cię życie"
"Tym, czego potrzebuje człowiek, nie jest odwaga, lecz kontrola nad nerwami, zimna krew. A tego można nauczyć się tylko przez praktykę"- Theodore Roosevelt"
Czy cierpienie uszlachetnia? Powtarzamy to często osobom w kryzysie. Ale to nie tak. Pełna formuła brzmi: „Cierpienie uszlachetnia, ale tylko wtedy, gdy je przerośniesz". Przerosnąć. Cokolwiek to znaczy, nie jest łatwe, bywa, że niemożliwe. Nie wiem, dlaczego formuła została skrócona do prostej frazy "cierpienie uszlachetnia". Bzdura. Raczej poniża, pozbawia godności, chęci i woli życia. Rozpacz, desperacja, strach, bezsilność są reakcją naszego postrzegania. Cierpienie oznacza mnóstwo emocji, które przesłaniają wszystko. I dopiero, gdy emocje wypalą się, gdy już jesteśmy zdolni do refleksji, możemy spróbować spojrzeć z dystansu. Spojrzeć inaczej czyli "przerosnąć" własne cierpienie. Potraktować jako szansę na zmiane, na rozwój. To wymaga czasu i pokonania przeszkody. Jak? Poprzez zmianę postrzegania, poprzez podjęcie działania, poprzez wzmacnianie woli radzenia sobie z porażkami i trudnościami, których życie nie oszczędza Do tego wpisu zainspirował mnie Ryan Holiday, który w książce "Przeszkoda czy wyzwanie. Stoicka sztuka przekłuwania problemów w sukcesy", pokazuje sylwetki znanych osób i jednocześnie odwołując się do stoików wskazuje drogę od problemu każdej natury (fizycznej, psychicznej duchowej, zdrowotnej, finansowej) do możliwości "przerośnięńcia". Nie jest to książka o filozofii, raczej poradnik o tym, jak wypracować sobie spojrzenie na trudności jako szansę, jak dostrzec w każdej życiowej przeszkodzie ukrytą możliwość i wykorzystać ją z sukcesem. Nie jest to łatwe. Dodam, że nie z wszystkim, co autor napisał zgadzam się, jednak podziałała trochę motywująco.