Zapraszam do interesującego wywiadu z zootechniczką hodowczynią pszczół miodnych, gdzie rozważamy filozoficznie m.in. przedwczesną ejakulację (wytrysk) trutni, czyli samców pszczoły miodnej, które giną po tej reakcji fizjologicznej.
JJ: Przejdźmy do koncepcji etologicznej życia, a konkretnie „hedonistycznej” koncepcji życia, w której głównym bodźcem lub główną motywacją organizmu do jakichś zachowań jest dążenie do eustresu (pozytywnego odprężenia i zmotywowania), a unikanie dystresu (negatywnego stresu jako odczuwanego dyskomfortu). Wychodząc z takiego założenia, nawet na poziomie czysto fizjologicznym, trudno byłoby uznać, że np. masturbacja u ssaków jest zmarnowanym zasobem organizmu. Nawet pierwotniak czy bakteria, jeżeli coś zakłóca im homeostazę, to raczej będą unikały tego bodźca. Jeżeli coś powoduje natomiast odprężenie, np. najedzenie się, ale także właśnie zachowania u bardziej skomplikowanych organizmów związane z samą reprodukcją czy z godami, to organizm raczej będzie skłonny dążyć do takich bodźców, które doprowadzają go do takiego – z jego punktu widzenia – pozytywnego stanu fizjologicznego.
PS: Z punktu widzenia humanistycznego, a nie ściśle naukowego, jeżeli chodzi o tę analogię, to jak najbardziej przychylam się. W przypadku trutni różnica jest taka, że po takiej ewentualnej ejakulacji następuje śmierć. Nie biorąc pod uwagę oceny jakichś zachowań, mogłabym się jednak zgodzić.
Dla osób, które interesują się selekcją seksualną (doborem płciowym) w biologii w tym u naczelnych w tym u ludzi myślę, że pozycja obowiązkowa. Tym razem Frans de Waal mierzy się ze słynnymi mitami związanymi z związanymi z płciowością, zróżnicowaniem wewnątrz populacji jakie to generuje i klasyfikowaniem ich albo po stronie kultury albo po stronie natury (rozumianej jako biologia).
Jedna z recenzentek pisze tak:
"Nie istnieje więc jedno proste wyjaśnienie płci – kultura i natura pozostają ze sobą głęboko splecione i warunkują się nawzajem". - dr Weronika Kałwak, Instytut Psychologii UJ"
Osobiście uważam, że prościej dla wyjaśniania i opisywania zjawisk oraz moim zdaniem zgodnie z realizmem - uznać zachowania kulturowe w tym związane z płciowością za część biologii, a dychotomię kultury (w tym wychowania) versus natury (jako tego co determinuje biologia) za niebyłą i co najmniej niezwykle trudną do obrony zgodnie z aktualną wiedzą naukową.