Na jakim poziomie niskiej samooceny i czucia się jakbym oszukiwał wszystkich dookoła jeżeli moją pierwszą reakcją na otrzymanie mejla z zaproszeniem na absolutorium dla wyróżniających się studentów piszę mejla z "ej to musi być pomyłka, jaką zastosowaliście metodologię w doborze studentów, bo nie mogę uwierzyć że się na cokolwiek załapałem" 🤡 💀
(to w gruncie rzeczy pierdoła na równi z apelami szkolnymi na końcu roku, #nikogo , prawdopodobnie władze instytutu zebrały się i wytypowały iluś tam studentów według swoich preferencji, ale wciąż nie mogę się pozbyć tego uczucia skoro nie trzepałem artykułów naukowych ani w inny sposób nie klepałem punktów do stypendium)