Powiedz lepiej, dlaczego nazywają cię „gospodarzem” — rzuciła niespodziewanie. — Bo pieniądze się ciebie nie trzymają? Bo za co się weźmiesz, to spaprasz? Czy coś innego? Głowę sobie nad tym łamię i nie wiem, naprawdę nie wiem.
— Coś innego. Zwierzyłem się kiedyś chłopakom z marzenia. Niepotrzebnie. Nieważne.
— Ależ mów, chętnie posłucham.
Zawahał się, uciekając spojrzeniem w bok. Czekała cierpliwie. Wreszcie skapitulował.
— Chciałbym… Chciałbym wrócić do Kortazeny, do Werdels, do mojego Kociegomłyna. Kupić kawał ziemi, postawić na niej dom. Zamieszkać tam z piękną żoną, zresztą, niech nawet nie będzie bardzo piękna. Chciałbym uczynić ją szczęśliwą. Chciałbym mieć gromadkę dzieci, wszystkie zdrowe. Założyć rodzinę, którą sąsiedzi by szanowali: mnie, moją żonę, moje dzieci. I żyć spokojnie, dostatnio, nikogo już nie krzywdząc, i żeby moje dzieci, i dzieci ich dzieci, także żyły w spokoju i dostatku, szanowane przez sąsiadów, kochane przez małżonków. Śmiejesz się?
— Nie. To bardzo… Bardzo niezwykłe marzenie. Jak na najemnika. Ach, a ta żona… Rozumiem, że w tej roli chciałeś obsadzić mnie?
— Tak — odrzekł spokojnie.
"Sztandary Imperium" wspólnie z Witoldem Dworakowskim już w czerwcu!
#PennedPossibilities 323 — What's a piece of advice for writers that you listened to and are glad for?
An Australian author, Lucy Sussex, told us at Clarion West 1998 to be shameless in promoting ourselves. Being a shy person, networking and promotion has been a heavy lift, but I working on it and I know it's going to help. Mastodon: ☑️