„Położyliśmy na stole propozycję dojścia do 8 proc. PKB na służbę zdrowia. (…) Nie było zgody pozostałych partii na to” – tak Adrian Zandberg, współprzewodniczący Partii Razem, mówił w Popołudniowej rozmowie w RMF FM o negocjacjach koalicyjnych. Zapytany opinię na temat stanu finansów państwa i tzw. dziurę Morawieckiego stwierdził, że jego zdaniem „jest to opowieść nietrafna”."
Mnie przekonała odpowiedź, dlaczego nie weszli do rządu: ministerstwo bez środków na działanie to tylko biurko, sekretarka i limuzyna (cytuję z głowy).
Sam myślę też, że gdyby weszli, odcięliby sobie możliwość wprowadzania zmian w prawie za pomocą poselskich projektów ustaw, co zapowiadają. Niezręcznie byłoby być w rządzie i opozycji do rządu jednocześnie 🤔
📰 "Razem nie wejdzie do rządu. Jak długo można dojrzewać?
Okazuje się, że „razem” znaczy „Razem”. Abdykacja partii ze współrządzenia to zła wiadomość dla lewicowych wyborców, którzy na to przecież liczyli. Osłabia pozycję całej lewicy, jakby brakowało jej kłopotów"
Władza, rządzenie, ministerstwo nie jest celem.
Jest narzędziem do osiągnięcia celu.
Tym celem jest ZMIANA.
Jeśli narzędzie jest zepsute i wiadomo, że z jego pomocą nie uda się osiągnąć CELU, próba osiągania tego celu z pomocą zepsutego narzędzia jest nieracjonalna.
Tutaj jeszcze dochodzą inne kwestie: można łatwo zostać wepchniętym na minę, zostać kozłem ofiarnym, dać słuszny pretekst do twierdzeń: "to lewactwo tyle gada, tacy mądrzy, a zrobić nie umieją, nie można im wierzyć.".
Więc gdy wszystko wskazuje, że cel nie zostanie osiągnięty, podjęcie próby skazanej na porażkę byłoby głupotą.
Luźne myśli:
Udział w koalicji dostarczy co prawda satysfakcji osobom z Nowej Lewicy, dla których władza i ministerstwa są celem, ale odbędzie się to za cenę firmowania przez NL nieudanego projektu zmiany. Bo zakładam, że zmiana, jaka nastąpi, nie jest tą, o którą chodziło wyborczyniom i wyborcom lewicy czy szerzej opozycyjnego obozu demokratycznego.
📰 "Mamy powtórkę z rozrywki lat 90. i późniejszej dekady, kiedy oszołomska mniejszość w rodzaju Jurka, Niesiołowskiego czy Giertycha wbrew poglądom większości narzucała społeczeństwu swoje ideologiczne fiksum-dyrdum. Tym razem w roli Jurka wystąpił PSL z Hołownią, co powoduje, że zapisy w umowie koalicyjnej dotyczące praw kobiet brzmią tak, jakby było pisane dekadę temu albo i dawniej - pisze Grzegorz #Sroczyński."
"Rada Krajowa Lewicy Razem, po zapoznaniu się z wynikiem negocjacji programowych, upoważniła posłów Razem do głosu za wotum zaufania dla rządu. Rada podjęła także decyzję o tym, że Razem nie wejdzie do rządu. Decyzja została podjęta przygniatającą większością głosów, przy 4 głosach wstrzymujących.
Zmiana władzy powinna dokonać się jak najszybciej, aby uniknąć niebezpieczeństwa, że środki europejskie przepadną. Nie ma powodu, żeby przeciągać zmianę władzy przez kolejne tygodnie. Dlatego Razem podjęło decyzję o głosowaniu za wotum w pierwszym możliwym terminie. Do rozmów programowych podeszliśmy gotowi na rozwiązania kompromisowe. Zależało nam jednak na gwarancji dla kilku priorytetowych dla Razem rozwiązań. Nie uzyskaliśmy tej gwarancji - mówi Adrian Zandberg
Przedstawiciele Razem oceniają, że rozmowy odbywały się w przyjaznej atmosferze, ale nie udało się przekonać pozostałych partii, aby umieścić w umowie gwarancje kluczowe dla Razem.
Nie było zgody na kompromisową ustawę ratunkową depenalizującą aborcję, na 8% PKB na ochronę zdrowia, na 3% PKB na naukę ani na 1% PKB na publiczny program mieszkaniowy. Nie było także politycznej akceptacji dla wprowadzenia pełnopłatnego chorobowego, wzmocnienia związków zawodowych i rozszerzenia prawa do strajku, stopniowego skrócenia czasu pracy ani dla skutecznej walki z umowami śmieciowymi - tłumaczy Magdalena Biejat.
Przedstawiciele Razem poinformowali, że byli gotowi wziąć odpowiedzialność za konkretne resorty. Razem nie będzie jednak obejmować pozycji ministerialnych bez gwarancji finansowania programów rządowych. Rada Krajowa Lewica Razem upoważniła posłów do budowy międzypartyjnego klubu Lewicy.
Dobrze oceniamy współpracę na Lewicy i chcemy ją kontynuować - mówi Adrian Zandberg.
W wyborach szliśmy ze wspólnymi postulatami: krótszy czas pracy, liberalizacja prawa aborcyjnego, wyższe płace, zwiększenie nakładów na ochronę zdrowia, skończenie z polityką w interesie banków i deweloperów."
📰 "Liderzy Koalicji Obywatelskiej, Trzeciej Drogi i Lewicy podpisali umowę koalicyjną. Deklarują, że są w stanie stworzyć wspólny rząd, którego premierem będzie Donald Tusk. Według zapisów opublikowanej 10 listopada 2023 umowy koalicyjnej wicepremierami będą Władysław Kosiniak-Kamysz z PSL i Krzysztof Gawkowski z Lewicy. Marszałkiem Senatu zostanie Małgorzata Kidawa-Błońska.
(...)
Liderzy nie podali nazwisk ministrów ani podziału stanowisk w rządzie. W umowie koalicyjnej są tylko nazwiska osób tworzących prezydium Sejmu i Senatu.
Kosiniak-Kamysz i Hołownia podkreślali, że umowa uwzględnia różne wrażliwości. Czarzasty zaznaczył, że jest ona wynikiem kompromisu i nikt nie jest z niej ani w pełni zadowolony, ani niezadowolony. Zaś Robert Biedroń obiecał, że pierwszym projektem ustawy, jaki trafi do nowego Sejmu, będzie ustawa dotycząca przerywania ciąży. Słowo „aborcja” w umowie nie pada, jest jednak zapis o prawach kobiet i unieważnieniu decyzji TK z 2020 roku."
📺 Anna Maria Żukowska wczoraj (edit: pomyłka, 19.10) w Polskim Radiu. 16 minut. Ciekawe doniesienia z placu boju w konsultacjach przyszłej #koalicja rządowej.
📰 "Ekonomia, polityka społeczna, prawa człowieka, podatki, transport, ochrona zdrowia, stosunki międzynarodowe czy mieszkalnictwo są tak samo „światopoglądowe” jak wszystko inne.
Jeśli tak zwane sprawy światopoglądowe miałyby zostać wyłączone z umowy koalicyjnej, to nie znajdzie się tam niemal nic. Poza podpisami liderów poszczególnych frakcji, rzecz jasna, bo bez nich nie można sobie wyobrazić żadnej umowy koalicyjnej. Za to dokument koalicyjny bez żadnych konkretnych reform jak najbardziej.
Prawie każda istotna kwestia, którą żyje opinia publiczna, jest tak samo „światopoglądowa” jak wszystko inne. Oczywiście istnieją sprawy wymagające uregulowania ustawowego, których charakter jest czysto techniczny, ale o nich zwykle nie dyskutuje się w debacie publicznej – bo w sumie po co. Ekonomia, polityka społeczna, prawa człowieka, podatki, transport, ochrona zdrowia, stosunki międzynarodowe czy mieszkalnictwo do takich technicznych spraw na pewno nie należą."
📰 "To, czym bowiem straszą nas politycy prawicy (konieczność szukania kompromisu w drodze wzajemnych ustępstw), stanowi istotę i gwarancję poprawnego funkcjonowania parlamentarnej demokracji.
Perspektywa jednomyślnych i niepodzielnych rządów stanowi zaś zaprzeczenie idei demokracji. Sytuacja, w której prawo będzie potencjalnie tworzone przez wiele podmiotów reprezentujących rozmaite interesy społeczne, nie powinna być dla konsekwentnej demokracji powodem do zmartwień, a dawać nadzieję na racjonalizację procesu stanowienia prawa."