Czytam teraz "Klucz do Kaczyńskiego", czyli nową książkę Krasowskiego o polskiej polityce i roli inteligencji. Diagnozy bardzo ciekawe, szczególnie dla mnie jako sieroty po PO-PiSie. Rok 2005:
"Po wyborach panował klimat podobny do tego w 1989 roku. Nie było entuzjazmu, był natomiast przymus współpracy dla dobra Polski. Każdy inteligent musiał poprzeć misję naprawy Polski. Choć Platforma nie weszła do rządu, PiS zbudował gabinet, który Platforma mogłaby poprzeć z czystym sumieniem. I z powodu ludzi, i z powodu programu. Ówczesne inteligenckie postawy pokazuje kwestia obsady szefa MSZ-etu. PiS stanowisko zaproponował doświadczonemu dyplomacie, profesorowi historii cenionemu w kręgach liberalnej inteligencji. Stefan Meller, bo o niego chodzi, zadzwonił do Geremka z pytaniem, co ma zrobić. Geremek odpowiedział, że powinien się zgodzić i wejść do pisowskiego rządu. Platforma mocno atakowała Kaczyńskich, ale w Sejmie projekty PiS-u popierała. Aby zdobyć pretekst do pełnej wojny z PiS-em, czyli do rezygnacji z marzeń epoki, Tusk musiał się mocno namęczyć."
