Inflacja! Paragony grozy! Pińcetplusy na wakacjach i feriach! Tym lubią straszyć nas cyklicznie niektóre media.
Tymczasem, ceny mieszkań wzrosły średnio o 102 proc. przez ostatnie 9 lat. Od 73 proc. w Kielcach do 131 proc. w Krakowie, przy skumulowanej inflacji 48 proc. w tym czasie. W Warszawie i Łodzi 101 proc., we Wrocławiu 109 proc. itd. Informacje te podał dział analiz biura maklerskiego Pekao.
"Czyli innymi słowy, komunikat, jaki otrzymują nauczyciele (ale też pewnie i pielęgniarki, sprzedawcy, itd.) jest taki, że młodzi, uśmiechnięci przedsiębiorcy ich nie potrzebują w Warszawie i mogą się wynosić albo zmienić pracę".
– To będzie uderzenie na miarę reform Balcerowicza! Podatek katastralny nadchodzi. Wszyscy właściciele nieruchomości szykujcie po kilkadziesiąt tysięcy. – straszy landlordów były pisowski minister Waldemar Buda. Olaboga! Na pewno, wśród deweloperów i rentierów silne emocje, a Buda chce najwidoczniej robić za ich rzecznika.
Chodzi oczywiście o podatek katastralny i ja tu żadnego „Balcerowicza” nie widzę, wręcz przeciwnie. Były minister celowo pominął też fakt, że dyskutowany podatek miałby dotyczyć kolejnego mieszkania, nie tego, w którym mieszka właściciel z rodziną. Oczywiście niektóre miękiszony w obecnej koalicji próbują przesunąć go dopiero nawet na piąte mieszkanie, bo wiadomo, lobby nie śpi.
PiS natomiast zupełnie się gubi i potyka o własne sznurówki od kiedy stracili koryto. W Polsce opozycja zazwyczaj jest neoliberalna, więc najwidoczniej próbują tę tradycję kontynuować, wchodząc w buty poprzedników. To oczywiście wynika to także ze słabości intelektualnej ich zaplecza ideologicznego. Większość pisemek, w których pisowcy dyskutują o teoriach i ideach, zazwyczaj jest mniej lub bardziej konserwatywno-liberalna. Zawsze interesowała ich głównie ta „twarda” część władzy (zmiany w sądownictwie, strukturach siłowych, itd.), plus jakieś rozważania teologiczne czy historyczne.
A jednak znowu to robią. Rząd brnie w dopłaty do mieszkaniowych rat kredytowych pod hasłem „kredyt 0 proc.”. Ogłosił to minister rozwoju i technologii Krzysztof Hetman.
Ministerstwo zakłada, że w ramach programu Mieszkanie na Start w 2024 r. uda się udzielić 50 tys. kredytów. Program ma być zaplanowany na dwa lata.
Nie dla wszystkich będzie to dosłownie 0 proc., ponieważ procentowanie kredytu będzie wynosić 1,5 proc. dla gospodarstw 1- i 2-osobowych, 1 proc. dla gospodarstw domowych z trzema osobami, 0,5 proc. przy czterech osobach i 0 proc. przy większych. Będą też górne limity wysokości kredytu.
Tak czy owak, efekt będzie ten sam jak przy każdym poprzednim tego rodzaju programie: wzrost cen i tak absurdalnie drogich już mieszkań. Tak się kończą dopłaty do kredytu.
Mieszkania i grunty w miastach to obecnie odpowiedniki naszych kopalni diamentów. A jak to z kopalniami tego rodzaju bywa, kręcą się wokół nich dziwne persony, które liczą na szybki zarobek oraz pojawiają się rozmaite szkodliwe zjawiska.
O tzw. fliperach napisano już sporo, ale teraz rośnie w siłę ich specyficzna odmiana. Tzw. flipowanie na stanach prawnych, czyli czerpanie dużych zysków ze skupowania nieruchomości o nieuregulowanej sytuacji prawnej.
W jakimś sensie tego rodzaju zjawisko dotyczy także np. przekrętów w kontekście reprywatyzacji (tam też korzystano z niejasnej sytuacji prawnej), ale, jak się okazuje, był to szczególny przypadek szerszego zjawiska. Chodzi przykładowo o kupowanie niewielkiego udziału (np. 2 proc.) w mieszkaniu, które zostało po zmarłym właścicielu, a który pozostawił wielu spadkobierców.
20 tysięcy złotych za metr kwadratowy mieszkania na Służewcu brzmi surrealistycznie. Przecież raptem dwa lata temu tyle trzeba było zapłacić za metr kw. w apartamentowcu przy al. Solidarności, kilkaset metrów od placu Bankowego” – dziwi się dziennikarz Wyborczej.
I dalej informuje, że na koniec trzeciego kwartału 2023 r. średnia cena metra kwadratowego mieszkania w Warszawie sięgnęła 16,3 tys. zł. Wzrosty cen w ostatnim czasie przyspieszają: tylko w ostatnim kwartale mieszkania w stolicy zdrożały o 8 proc., a w skali roku – o 20 proc.
W całej Warszawie nie ma już ani jednej dzielnicy, w której metr kwadratowy mieszkania kosztowałby mniej niż 10 tys. zł za m kw.
Cieszycie się? Taki los wam zafundowali „ojcowie demokracji i polskiej drogi do kapitalizmu”. No, nie do końca polskiej, bo wzorowanej na katastrofie, jaką zafundowała brytyjskim lokatorom Margaret Thatcher.
Właśnie przygotowuję się do wystąpienia na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie będziemy studentom tłumaczyć, że żyją w specyficznym świecie „neofeudalizmu”, gdzie znowu nie produkcja, ale posiadanie nieruchomości i czerpanie z niej renty jest „złotym interesem”.
Umiłowany Demokratyczny Przywódca nawiedził wczoraj wrocławskie Jagodno, a w zasadzie Wojszyce, bo na Jagodnie nie ma sali, która by pomieściła jego wielką osobę.
Przybył spóźniony, bo oczywiście utknął w korku, by ogłosić wielkie zwycięstwo „godności”, „zwycięskie powstanie narodowe”, „drugi Sierpień ’80”, ponieważ ludzie stali do trzeciej w nocy, aby łaskawie móc wrzucić kartkę do urny.
To jest w ogóle niesamowite, jak z klapy organizacyjnej można zrobić libkowe święto. Niczym „święto pieszego pasażera” z Misia.
Ludzie zamiast iść na ratusz, bo stali godzinami przez nieogarnięcie prostej czynności wkładania kartek do pudełek przez lokalne libkowe władze, przyszli posłuchać jak im libkowy przywódca nawija makaron na uszy i obiecuje, że razem z prezydentem Wrocławia zlikwidują korki…
Jagodno we Wrocławiu od dawna jest symbolem obecnej patologicznej sytuacji mieszkaniowej. Osiedle powstałe w polu na peryferiach miasta, z niedostateczną infrastrukturą, wiecznymi obietnicami, że będzie tramwaj, będzie park, a może nawet las, choć od lat jest pustka, to jest symbol dzisiejszej Polski deweloperskiej. Tandetnego budownictwa w szczerym polu bez infrastruktury. Bez myśli urbanistycznej.
Wczoraj brałem udział w ciekawej dyskusji na temat „Młodzi kontra rynek mieszkaniowy” zorganizowaną przez Akcję Lokatorską i Studencką Inicjatywę Mieszkaniową z Poznania.
Nie muszę tu chyba nikomu tłumaczyć, że sytuacja młodych osób studiujących lub chcących rozpocząć samodzielne życie jest trudna. Ceny najmu są kosmiczne, a ich wzrosty nie mają zamiaru się zatrzymać. Jak wynika z danych Otodom Analytics „W większości największych polskich miast w sierpniu 2023 r. za najmniejsze kawalerki oczekiwano przeciętnie więcej niż przed dwoma laty za większe mieszkania o powierzchni od 40 do 59 mkw”.
Dlatego studenci i studentki ratują się najmem pokojów, ale te także osiągają absurdalnie wysokie poziomy, w większości dużych miast grubo powyżej tysiąca złotych.
„Bezpieczny Kredyt 2 proc.” namieszał na rynku. Ceny mieszkań rosną”, „Szaleństwo na rynku nieruchomości. Rosną popyt i ceny. Popyt na kredyty wzrósł o ponad 200 proc.!”. Szok! Niedowierzanie! Jak to się mogło stać?!
Najtęższe umysły rządowe zapewne zachodzą w głowę, jak się to wydarzyło, że pobudzili popyt zamiast przede wszystkim podaży i ceny wzrosły. To samo neoliberalne myślenie od lat, bez końca, bez refleksji, bezrozumne powielanie przez POPiS-owych „kreatorów rynku mieszkaniowego”.
Zawsze kończy się tym samym. „Tani kredycik” dla klasy średniej w który ładujemy kolejne worki z kasą. Ceny przebijają najpierw sufit, potem stratosferę i lecą dalej. Bankierzy i deweloperzy mają eldorado. Ale czy powinno nas to dziwić w kraju rządzonym przez bankierów, deweloperów i całą tą elitę, której jedynym pomysłem na „inwestowanie” jest kupowanie kolejnych mieszkań? Przecież ci wszyscy posłowie, czy ministrowie się obłowią na wzrostach cen. Za to zapłacą oczywiście ludzie, którzy chcą wyprowadzić się od rodziców.
I zawsze wiatr w oczy naszym landlordom, deweloperom i innym fliperom. I jeszcze te organizacje lokatorskie, które egzekwują należne lokatorom prawa...