@mija@101010.pl
@mija@101010.pl avatar

mija

@mija@101010.pl

Zajmuję się znikaniem...Bywam...raczej wrażeniem niż rzeczywistością... A rzeki płyną...Interesuje mnie szeroko pojęta kultura, popularyzacja nauki i jeszcze wiecej. Nie mam patentu na nieomylność. Życie jest opowieścią, którą piszę każdego dnia. Czasem prozą, czasem poezją. Ze względu na mój talent do stosowania skrótów myślowych, raczej staram się unikać dyskusji. Ostrzeżenie: nie warto obserwować. 🦋

This profile is from a federated server and may be incomplete. Browse more on the original instance.

mija, to random Polish
@mija@101010.pl avatar

Ósmego maja w Wydawnictwie A5 ukazał się tomik Adama Zagajewskiego zatytułowany "Trzy czwarte"


"Wiersze ostatnie Adama Zagajewskiego.

Zbiór dwudziestu pięciu wierszy autora „ Jechać do Lwowa” z ostatnich lat jego życia to zbiór utworów, które on sam uznał za ukończone, niektóre z nich zostały ogłoszone drukiem. Pracę nad tomem przerwała śmierć poety.

"Nie wiemy, jak Adam Zagajewski chciał nazwać tom poetycki, nad którym pracował pod koniec życia, a który miał powstawać jeszcze przez co najmniej rok (…)”Trzy czwarte” to tytuł jednego z zamieszczonych w tomie wierszy, który w sposób głęboko ironiczny i absolutnie poważny mówi o przemocy obecnej w dziejach ludzkości od jej początków. Inne możliwe skojarzenia, zwłaszcza te najprostsze, stanowią podpowiedź, że późne wiersze zebrane teraz pod jedną okładką to z pewnością nie wszystkie utwory Zagajewskiego, jakie pisał w ostatnich dekadach życia – może nawet mniej niż trzy czwarte z tego, co mogło zostać ukończone" - pisze w komentarzu edytorskim prof. Anna Czabanowska-Wróbel, sygnalizując dylematy, które towarzyszyły przygotowywaniu publikacji."


Więcej o poecie:
https://culture.pl/pl/tworca/adam-zagajewski

mija,
@mija@101010.pl avatar

@74 @Mija Moze nie wie, że coś takiego istnieje 😂

mija, to random Polish
@mija@101010.pl avatar

A w Krakowie... szkoda, ze mnie tam nie będzie.

https://copernicusfestival.com/

mija, to ksiazki Polish
@mija@101010.pl avatar

Skoro o książkach mowa...

"Od stuleci ludzi łączy z książkami silna miłosna więź – filia. Ci, którzy jej ulegli, kochają wszystkie książki, również te zaginione, nienarodzone, a nawet fikcyjne. Chronią się przed światem w zaciszu bibliotek, własnych, pieczołowicie kompletowanych, ale i tych mitycznych, utraconych i wyobrażonych. Schronienie czasem zmienia się jednak w pułapkę, labirynt, w którego wnętrzu kryje się szaleństwo – follia. Ludzie dotknięci tym szaleństwem niczym zazdrośni kochankowie chcą posiadać upragnione księgi na własność, i aby to osiągnąć, skłonni są popełnić najgorsze zbrodnie.

Alberto Castoldi odnotowuje objawy tego miłosnego obłędu, opisane przez tych, którzy sami się z nim zmagali: Flauberta, Eco, Calvino, Borgesa, Canettiego, Balzaca czy Musila. Przygląda się tym, którzy książki chronią i darzą kultem. I tym, którzy je palą, fałszują i pożerają. Nam wszystkim, dla których są chlebem, zwierciadłem i światem."(opis wydawcy)

(Alberto Castoldi" Bibliofolia" 2024)

Spis treści
Żałobny smutek pisma 5
Pisarz zabójca 14
Książki nigdy nienarodzone 21
Biblioteka jako schronienie 30
Biblioteki utracone 47
Kult książek 60
Bibliofilia/bibliomania 66
Bibliofagowie 81
Libricité 88
Fałszerze 96
Książka, która zabija 105
Strategie lektur 127

@ksiazki

mija, to random Polish
@mija@101010.pl avatar

Zapraszam do obserwacji i (ew. interakcji) mojego dodatkowego konta (link poniżej), na którym założyłam 3 magazyny: blogi, pozytywnie oraz lieteratura (nazwa z literówką), tam publikuję odnośniki do stron, które przykuły moją uwagę. Staram się, żeby to były polskie strony, bo "Polacy nie gęsi...". Do tej pory raczej nie bostuję ich tutaj. Moze ktoś znajdzie coś interesującego dla siebie? Byloby miło. A teraz... idę pobiegać. Jak wrócę, to będę 😄

@Mija

mija, to random Polish
@mija@101010.pl avatar

Dzień dobry. Wstałam dzielnie, chociaż trochę sie czuję jak kot Srebrul, którego fotografię właśnie zobaczyłam. Ale za to poniżej o nowych opowiadaniach sf - na dobry początek tego dnia. 😄

https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/fantastyczna-majowka-z-nowymi-opowiadaniami-sf

mija, to ksiazki Polish
@mija@101010.pl avatar

"- Czy można w pojedynkę uciec z największego więzienia świata, z Syberii? Bez uzbrojenia, bez dokumentów, bez mapy, jedzenia i pieniędzy? Można pokonać kilka tysięcy kilometrów pieszo przez syberyjskie śniegi? Samotnie przejść Ural? Brzmi nierealnie? Sprawdź jak skończyła się ta historia. Jedna z wielu w cyklu Nieznanych Polaków historie niezwykłe.

  • Był królem Ajnów, pierwotnych mieszkańców Wysp Japońskich. Nagrywał ich wspomnienia, badał kulturę, ocalił ich dziedzictwo od zapomnienia. Niezwykła historia zesłańca, który został królem. W swojej przybranej ojczyźnie ma pomniki, w Polsce jest praktycznie nieznany. Chcesz poznać jego niesamowitą historię?

11 nazwisk, jedenastu bohaterów. O ilu z nich słyszałeś/łaś?" (z opisu książki)

(Piotr Marczak " Nieznanych Polaków historie niezwykłe" 2023)

@ksiazki

m0bi13, to random Polish
@m0bi13@pol.social avatar

Uciekło mi 28 kwietnia, a nie powinno... Mocno "zajęta" końcówka miesiąca...

Karol Modzelewski:

📌 co to jest solidarność:

„Jednym z pierwszych strajków po Sierpniu we Wrocławiu był strajk komunikacji miejskiej. (…) Zastrajkowali z powodu podwyżki. (…) Najwięcej dostali kierowcy. (…) Kierowcy we Wrocławiu zastrajkowali, że to jest niesprawiedliwy podział podwyżek. Że trzeba im obciąć, a bardziej podnieść sprzątaczkom i mechanikom.”

📌 dlaczego człowiek, któremu proponują bilet z więziennej celi na Lazurowe Wybrzeże, mówi „nie”:

„Mógłbym pieprzyć coś o wzniosłych sprawach. A tak naprawdę ta emocja jest dość prosta: „Nie dam chujom satysfakcji!”. Dlatego uważam, że wkurzenie to czasem świetna emocja. Silna. Upraszcza wiele decyzji.”

📌 za co nie warto siedzieć:

„Nie siedziałbym za kapitalizm nie tylko osiem i pół roku, ale ani miesiąca, ani tygodnia. Nie warto.”

--
Była szansa poprowadzić transformację lepiej, no ale Waldek wymyślił Balcerowicza...


https://spojnik.eu/2023/04/rocznica-smierci-prof-modzelewskiego/

mija,
@mija@101010.pl avatar

@m0bi13 To był niezwykły, mądry człowiek.

mija, to random Polish
@mija@101010.pl avatar

Nie oglądam seriali, to może ten post jest niezamierzonym faux pas, a może jednak nie 🤣

https://czasostrefa.pl/co-w-maju-na-netflixie-trzeci-sezon-bridgertonow-bodkin-i-nie-tylko-2024-rok/

mija, to random Polish
@mija@101010.pl avatar

Czy ktoś tu słucha Behemotha? We wtorek 30 kwietnia o 21.30 z Filharmonii Paryskiej będzie nadawana transmisja na żywo na platformie streamingowej ARTE.tv. W ten sposób zespół będzie świętować swoje 33. urodziny. Ze sceny popłyną dźwięki z albumu Opvs Contra Natvram z 2022, który Nergal uznał za jedno ze swoich największych osiągnięć artystycznych.

mija, to random Polish
@mija@101010.pl avatar

Dzień dobry. Jakby kogoś interesowała filozofia to może skorzystać.


Najnowszy numer czasopisma „Roczniki Filozoficzne” wydawanego przez Wydział Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Jana Pawła II i Towarzystwo Naukowe KUL jest dostępny do przeczytania w wolnym dostępie. Artykuły są udostępnione w pdf.

https://czasopisma.tnkul.pl/index.php/rf/issue/view/38

mija, to random Polish
@mija@101010.pl avatar

„Muzyka, telewizja, gry, filmy, moda: pochłaniamy dziś popkulturę w ten sam sposób, w jaki czerpaliśmy przyjemność z cukierków i chipsów – w wygodnie zapakowanych kawałkach o wielkości kęsa, wyprodukowanych w celu wygodnego schrupania, z rosnącą częstotliwością i w maksymalnym tempie".(Nancy Miller)

Popularyzacja nauki jest sztuką przełożenia trudnego na przyswajalne. Jak? Jest wiele sposobów. Jednym z nich jest „Symphony of Science"
https://www.symphonyofscience.com/

mija, to random Polish
@mija@101010.pl avatar

Takich nic nie zniszczy?


"Astronauci przebywający na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS) nie są sami. Wraz z nimi wokół planety orbituje cała menażeria drobnoustrojów, które dostały się na pokład wraz z astronautami czy zaopatrzeniem z Ziemi. W niedawnym badaniu zespół ekspertów przyjrzał się bliżej niektórym z nich. Naukowcy odkryli, że te mikroorganizmy zmutowały i obecnie są genetycznie i funkcjonalnie odmienne od swoich ziemskich odpowiedników."

https://dzienniknaukowy.pl/aktualnosci/bakterie-na-miedzynarodowej-stacji-kosmicznej-mutuja-i-zyskuja-na-sile

mija, to ksiazki Polish
@mija@101010.pl avatar

"Wspólną naukową podstawą wszystkich niżej przedstawionych poradników są wyniki badań neurokognitywnych oraz wiedza o ewolucyjnej przeszłości homo sapiens, pokazujące, co przeszkadza nam żyć szczęśliwie i w pełni w warunkach współczesnej cywilizacji.
Nasza biologia wpływa na to, jak się zachowujemy, co czujemy i myślimy. Mechanizmy ewolucyjne działają zaś w sposób, który maksymalizuje szanse na przetrwanie i przekazanie genów, a nie na szczęście jednostki. Nasi przodkowie żyli w środowisku, w którym większość zagrożeń miała charakter śmiertelny (np. lampart kryjący się w zaroślach). Ci, których umysły były nastawione raczej na przyjemność niż na zagrożenie, żyli wprawdzie bez stresu, ale częściej padali ofiarą drapieżników lub trucizn. Przeżywały raczej jednostki, które – choć to stresujące – wszelkie ambiwalentne sygnały (np. szmer z krzaków) traktowały jako niebezpieczeństwo. To one przekazywały dalej swoje geny.

Nic dziwnego, że dzisiaj nasz umysł jest – jak ujął Rick Hanson, autor dwóch książek obecnych w tym przewodniku – niczym rzep na to, co negatywne, i jak teflon wobec tego, co pozytywne. Co więcej – ze względu na prawa rządzące procesem uczenia się oraz tworzenia się neuronalnych połączeń – ta negatywna tendencja nie tylko kształtuje nasze odbieranie świata i zachowanie, lecz na zasadzie sprzężenia zwrotnego utrwala się w naszym umyśle."
https://www.tygodnikpowszechny.pl/szukasz-poradnika-dobrego-zycia-pomozemy-ci-wybrac-186854

@ksiazki

mija, to ksiazki Polish
@mija@101010.pl avatar

"Republika Południowej Afryki, okolice Pretorii. Rodzina Swartów, zamożnych Afrykanerów, prowadzi tu sporą farmę. Z pozoru nic ich nie wyróżnia. Z czasem okazuje się jednak, że ich losy zostały naznaczone śmiercią i obietnicą.

Swartów poznajemy w 1986 roku, w dniu pogrzebu Rachel. Ta na łożu śmierci wyjawia ostatnie życzenie – pragnie, by jej mąż Manie przekazał Salome – ich oddanej czarnej służącej – prawo własności domu, w którym kobieta mieszka wraz z nastoletnim synem. Swart zgadza się, lecz po śmierci żony nie kwapi się, by dopełnić formalności. Jak złamane słowo wpłynie na losy Maniego, jego trójki dzieci i czarnych pracowników farmy?

Galgut po mistrzowsku prowadzi nas przez trzy dekady historii Swartów, splatając ich dzieje z najważniejszymi wydarzeniami w historii RPA – końcem apartheidu, powołaniem Komisji Jedności i Pojednania, inauguracją prezydentury Mbekiego i odejściem prezydenta Zumy. Z uwagą przygląda się międzyludzkim i międzyklasowym relacjom oraz małym wielkim dramatom, które dotykają wszystkich, bez względu na pochodzenie.

„Czy to saga rodzinna, czy opowieść o farmie? […] Czy to komedia, czy tragedia?” Nagrodzona Bookerem powieść Galguta to przenikliwa historia o skomplikowanej naturze rodzinnych relacji. To również znakomita opowieść o degradacji klasy wyższej oraz o jej dominacji – symbolicznej, fizycznej i majątkowej. (z opisu wydawcy)

(Damot Galgut, Obietnica, 2022)

@ksiazki

mija, to random Polish
@mija@101010.pl avatar

Rozmowa Grzegorza Jankowicza z Damonem Galgutem.

Damon Galgut pochodzi z RPA. Jest twórcą powieści i opowiadań, a także scenariuszy filmowych i teatralnych. Trzy z jego utworów przetłumaczono na język polski: „Dobrego lekarza”, „W obcym pokoju” i najnowszą powieść, „Obietnicę”, za którą w zeszłym roku otrzymał nagrodę Bookera.


Ostatnie pytanie. Czy zgodzisz się z tezą, że jedyny oryginalny element procesu twórczego to sposób, w jaki autor opowiada historię, ponieważ sama historia na pewno została już przez kogoś opowiedziana?

Tak. Wszystkie historie zostały już wielokrotnie opowiedziane. Nie da się zliczyć, jak wiele razy. Jedyny oryginalny element, jaki możesz do nich dodać, to twoja wizja. Tak jak powiedziałem, tę wizję tworzymy za pomocą języka. Sposób, w jaki człowiek się wypowiada, jest niemal jak odcisk palca – niepowtarzalny, u każdego nieco inny. Żadne dwie osoby nie widzą świata tak samo, a jedynym środkiem, który pozwala przekazać tę prawdę, jest właśnie język. W swojej najlepszej postaci powieść może ukazać wizję świata, która jest w samej swojej istocie niepowtarzalna i wyjątkowa. Nie dotyczy to każdej powieści.

Jest wiele książek bardzo podobnych i powtarzalnych, ale najwybitniejsze są jak odciski palców, których w żaden sposób nie da się podrobić. Na tym polega piękno literatury. Książki mają w sobie coś niezwykle… ulotnego. I cudownego. Część z nich stworzyły umysły, których nie ma już wśród nas. Nasz pobyt tutaj jest krótki, ale najlepsza literatura nadal żyje. To czyjeś głosy, które możemy usłyszeć nawet wiele lat później. Powieści i pisanie to takie tematy, które sprawiają, że staję się sentymentalny. Lepiej będzie dla mnie, jeśli na tym zakończę.

https://www.tygodnikpowszechny.pl/o-wlasnosci-rozmowa-z-damonem-galgutem-natura-przyszlosci-186694

mija, to ksiazki Polish
@mija@101010.pl avatar

Trwa konkurs na mądre książki wydane w 2023r. Rozstrzygnięcie w maju.

Informacja o konkursie oraz nominowane ksiazki w roznych kategoriach wiekowych poniżej.

https://www.madraksiazkaroku.uj.edu.pl/nominacje/

@ksiazki

mija, to random Polish
@mija@101010.pl avatar

"Pukam do drzwi kamienia.
– To ja, wpuść mnie.
Chcę wejść do twego wnętrza,
rozejrzeć się dokoła,
nabrać ciebie jak tchu...."


"... Czy w twórczości dawnych lub nowych poetów można zatem dostrzec elementy posthumanistycznej wrażliwości? Oto zagadnienie, jakie podnosi dziś wielu profesjonalnych czytelników dzieł literackich. Wyłącznie kwestią czasu było to, że podobne pytania zostaną postawione także wierszom Wisławy Szymborskiej, w których przyroda często jest terenem śmiałych gier wyobraźni i fingowanych dialogów człowieka z personifikowanymi elementami naszego środowiska naturalnego. Być może w poezji noblistki są obecne pewne pierwiastki posthumanizmu, o których nie wiedzieliśmy ?... "


Źródło tekstu: Wojciech Kudyba, Posthumanizm Szymborskiej potknął się o kamień, „Nowy Napis Co Tydzień”, 2024, nr 250
https://nowynapis.eu/tygodnik/nr-250/artykul/posthumanizm-szymborskiej-potknal-sie-o-kamien

mija, to random Polish
@mija@101010.pl avatar

Książki, książki, książki... z polecenia Pulsara. Poszukam na półkach.

https://www.projektpulsar.pl/ksiazki/2252339,1,premiery-wydawnicze-kwiecien-2024.read

mija, to random Polish
@mija@101010.pl avatar

Sorry, ale nie mogłam się oprzeć po obejrzeniu nagrania, ktore już stało się viralem.


"Złośliwi mówiący, że dziennikarz sam na siebie ukręcił bat, mogą mieć sporo racji. To nie Lasota, a Mazurek ustalił zasady działania czegoś, co wbrew zapewnieniom o powadze i prawdzie już dawno przestało być interesującą publicystyką czy dziennikarstwem, a jest toksycznym freak show. "

https://krytykapolityczna.pl/kraj/jak-omnipotencja-zmienia-sie-w-impotencje-przypadek-roberta-mazurka/

mija, to ksiazki Polish
@mija@101010.pl avatar

"Marie lubi dotykać nieznajomych. Intencjonalnie. „Kiedy kasjer daje mi resztę – wyznaje – przywieram palcami do jego dłoni, jakbym chciała się do niej przykleić”. Pcha się w kolejkach, siada w ścisku. Staje wśród czekających na metro lub tramwaj. „A kiedy jesteśmy już w środku, opieram się o nich, chwytam poręcz kilka centymetrów od cudzej dłoni, a potem pomału, pomalutku, po-ma-lu-sień-ku przysuwam swoją coraz bliżej i bliżej”.

Obawia się, że chyba nigdy nie była w pełni sobą. „Zawsze tylko pomieszkiwałam w światach innych ludzi. Wprowadzałam się do nich jak do cudzych domów”. Czuje się jak „rama bez obrazu. Szczotka bez szufelki. Półprosta. Nieskończone zda…”.
Środki lokomocji dają jej szansę na bliskość, zaś podróż koleją – możliwość rozmowy z samą sobą. Do wtóru stukotu kół wagonów, przy akompaniamencie rytmicznych dźwięków pociągu Marie snuje opowieść – o sobie, o rodzinie i słodko-gorzkim dzieciństwie, o poszukiwaniu sensu na warsztatach medytacji i kursach reiki, o siostrze, która niespodziewanie odeszła, i pustce, której nie sposób zasypać. O strachu przed nieistnieniem. A także o wszystkich, którzy dobrowolnie zdecydowali się na śmierć.

W myślach Marie wciąż powraca dziewczyna, która na miejsce ostatnich chwil swojego życia wybrała tory praskiego metra.

To konsekwentnie rytmiczna proza jak konsekwentny jest rytm jadącego pociągu. Pisarz Jáchym Topol powiedział, że jest pod wielkim wrażeniem książki – tego rytmu właśnie, jej dialogów i konstrukcji. W 2021 roku Śmierteńka zdobyła Nagrodę Literacką Unii Europejskiej. Czescy krytycy są zgodni: to jedna z najciekawszych czeskich powieści ostatnich lat." blurb)

(Lucie Faulerová: Śmierteńka, 2023)

@ksiazki

madargon, to neverwinternights
@madargon@is-a.cat avatar

Doing my part of spreading content on fedi 🐲​

mija,
@mija@101010.pl avatar

@madargon Całkiem sympatyczna postać. Moglabym zaadoptować 🤣

mija, to random Polish
@mija@101010.pl avatar

Zmartwychwstanie

Więc po tym życiu miałyby nas kiedyś obudzić
przeraźliwe jęki trąb i rogów?

Odpuść mi, Boże, ale krzepię się wiarą,
że początek i wskrzeszenie wszystkich nas, nieboszczyków,
obwieści po prostu pianie koguta...

Potem przez chwilę zostaniemy jeszcze w łóżku...

Pierwsza wstanie
mama... Usłyszymy,
jak cichutko rozpala ogień,
jak cichutko stawia wodę na blasze
i troskliwie wyjmuje z szafki młynek do kawy.

Będziemy znowu w domu.


Wiersz ", który Vadimir Holan zadedykował poecie Stanislavowi Zetnickiemu pochodzi z tomu V. Holan, „Zmartwychwstanie” [w:] „Maść przeciw poezji. Przekłady z poezji czeskiej”, wybór, wstęp, przeł. oprac., posłowie, L. Engelking, Wrocław 2008, s. 119.


Vladimír Holan (1905 - 1980) – poeta i tłumacz czeski. Całymi latami nie wychodził z mieszkania, poddając się czemuś w rodzaju mnisiej klauzury artysty, całkowicie oddanego twórczości poetyckiej.
Jeden z najwybitniejszych współczesnych poetów czeskich, tłumacz m.in. poezji Rilkego, Baudelaire’a, Lermontowa, Mickiewicza i Słowackiego; kandydat do literackiej Nagrody Nobla. Jest autorem kilkunastu tomów wierszy, pisał także prozę poetycką i utwory dla dzieci.


Stanislav Zedníček (1914-2002), poeta. Znalazłam tylko na czeskiej stronie (nie podaję tłumaczenia, bo tłumaczyłam przez translator)
⬇️
https://slovnikceskeliteratury.cz/showContent.jsp?docId=665

mija, to ksiazki Polish
@mija@101010.pl avatar

We wszystkich tych opowiadaniach widzimy młodego Terry’ego Pratchetta stającego się Terrym Pratchettem” – z przedmowy Neila Gaimana

"Dawno, dawno temu nastolatek Chris Lawrence zakochał się w jednym z opowiadań pisarza imieniem Terry Pratchett, wyrwał je z lokalnej gazety i powiesił na ścianie. Minęło trzydzieści pięć lat, Lawrence kilkakrotnie się przeprowadzał, ale tekst zawsze miał przy sobie. Pewnego dnia postanowił dowiedzieć się o jego historii czegoś więcej. Nie sądził, że swoimi działaniami doprowadzi do odkrycia dwudziestu (sic!) nieznanych historii z lat 70. i 80., które pisarz wydał pod pseudonimem Patrick Kearns.

Dawny asystent, a obecnie opiekun dziedzictwa Pratchetta, Rob Wilkins, był w szoku. Przyzwyczaił się do myśli, że twórczość jego pracodawcy jest już dziełem zamkniętym. W 2015 roku, po śmierci pisarza, zgodnie z jego ostatnią wolą, Rob zniszczył twardy dysk z kilkunastoma pomysłami na nowe opowieści. Historie przepadły, a on nie sądził, że kiedykolwiek jeszcze przeczyta coś nowego Pratchetta. Do dzisiaj."

Terry Pratchett, Pociągnięcie pióra. Zagubione powieści.
Tytuł oryginału: A Stroke of the Pen. The Lost Stories
Tłumaczenie: Piotr W. Cholewa
Data wydania: 27 Luty 2024

https://12ft.io/proxy

@ksiazki

mija, to ksiazki Polish
@mija@101010.pl avatar

"Codziennie wiele razy sprawdzamy, która jest godzina, ale czy wiemy, jaką rolę pomiar czasu odegrał w rozwoju cywilizacji? Zegary dały władzę politykom, dowódcom armii i szefom firm, wpływając na kształt współczesnego świata. W jaki sposób?
David Rooney bierze pod lupę dwanaście zegarów, które odegrały kluczową rolę w różnych epokach i kulturach. Przyglądamy się najciekawszym wynalazkom w historii zegarmistrzostwa, od średniowiecznych zegarów wodnych przez renesansowe klepsydry aż po krążące nad nami satelity. Autor opisuje sposób ogłaszania ciszy nocnej za pomocą wież bębnowych w cesarskim Pekinie, historię zamachu bombowego zorganizowanego przez sufrażystki w edynburskim obserwatorium astronomicznym czy kulisy kontrowersyjnego konkursu na telefoniczną zegarynkę."
(z opisu wydawcy)-David Rooney, O czasie. Historia cywilizacji w dwunastu zegarach.


" Gdybym mial wybrać jedną historię o zagarach, ktora marwi mnie najbardziej w chwili, gdy wkraczmy w niepewną przyszłość, byłyby to zegary krążące po orbicie okołoziemskiej na globalnych satelitach nawigacyjnych należących do sił zbrojnych Ameryki, Chin i Rosji, a także europejska sieć Galileo. Same w sobie są tylko zegarami w kosmosie. Lecz umożliwiają działanie innych technologii, innych sieci, wykorzystanie innych danych, a ich gwałtowne wkroczenie we wszystkie aspekty naszego życia - życia każdego człowieka na Ziemi, niezależnie od jego pozycji społecznej - powinno nas wszystkich skłonić do zastanowienia. Technologie, które znają nasze położenie z dokładnością do kilku milimetrów i które mogą komunikować się w czasie rzeczywistym z każdym innym zbudowanym przez ludzkość systemem, technologie konstruowane i wykorzystywane przez skryte globalne korporacje i przez polityczne supermocarstwa, technologie, które mają dostęp do przepastnych zbiorów danych gromadzonych na temat każdego mieszkańca Ziemi - to budzi przerażenie. A jednak sami zapraszamy je - jak się wydaje bezkrytycznie - do własnego życia " (s. 262-263)

" @ksiazki

  • All
  • Subscribed
  • Moderated
  • Favorites
  • provamag3
  • kavyap
  • DreamBathrooms
  • ethstaker
  • magazineikmin
  • everett
  • InstantRegret
  • Youngstown
  • vwfavf
  • slotface
  • rosin
  • cubers
  • ngwrru68w68
  • PowerRangers
  • Leos
  • thenastyranch
  • Durango
  • cisconetworking
  • khanakhh
  • osvaldo12
  • mdbf
  • modclub
  • GTA5RPClips
  • normalnudes
  • tester
  • tacticalgear
  • anitta
  • megavids
  • All magazines